«راه، در جهان یکی است،
و آن هم، راستی است.»
*********
دوستان گرامی!
دوستان گرامی!
برادرانه از شما خواهش می کنم که خودمان و
فرهنگ مان و سرزمین مان را دست نیندازیم و
با آگاهی و به درستی سخن بگوییم؛
بیایید راست و درست و آگاه باشیم؛
دوستی، در تارنمای «شاخاب پارس»
"http://www.vivapersiangulf.com"
هزار بار به جای "Persian Gulf" نوشته Golf!
...
پاینده و جاوید باد «شاخاب پارس»،
پاینده و جاوید باد «شاخاب پارس»،
نه خلیج فارس؛
...
تا هنگامی که ما به جای واژه ی پارسی و
تا هنگامی که ما به جای واژه ی پارسی و
زیبای «شاخاب»، واژه ی تازی خلیج را
بر زبان می آوریم،
یا به جای «گپ سبزو» یا «بوم سو»
یا «بو موسو» (نام درستی که به چم
«سرزمین سبز» -در گویش بومی جنوب-
است) می گوییم ابو موسا،
خب تازی ها هم بر
پایه ی همین نام
های تازی می گویند که مال ماست دیگر،
جهانیان هم به نام ها
نگاه می کنند و
با شوربختی فراوان بسیاری از نام های ما
یا تازی هستند، یا مردم و دوستان گرامی
از روی ناآگاهی، «پارسی» را به تازی
می گویند،
اگر آگاهی پیدا
کنیم، یا برویم به دنبال
یاد گرفتن، و یا به سخن و گفته ی کسانی که
درست تر، راست تر، و بیش تر از ما میدانند
گوش بدهیم، به خدا چیزی از ما کم نمی شود،
تا
کی می خواهیم از واژه های پلشت و زشت
و پلید تازی سود ببریم؟!
به هر آن چه که می پرستید و باور دارید،
پیش تر و بیش تر از همه و هر کسی
در
هر کجای جهان، این خودمان هستیم که
داریم تیشه به ریشه ی خودمان و
سرزمین مان و فرهنگ مان می زنیم؛
...
و سرانجام سخن، این که:
بروید و بگردید و بیاندیشید و بپژوهید و
بپرسید و یاد بگیرید و آگاه شوید و
بدانید،
تا بدانید که کسی چون من که سرزمین و
فرهنگ اش را می پرستد و به
دنبال راستی
و درستی است، بدون هیچ دشمنی و با مهر
بسیار، این سخنان را می گوید؛
امیدوارم هر کجا که هستید،
همواره و همیشه،
تندرست و آزاد و سرفراز و آزاده و آگاه و
مهربان و پیروز و شاد باشد ...
پاینده و جاوید و آزاد و آباد و سرفراز باد
«ایران بزرگ باستانی» و «ایرانیان راستین»
و «شاخاب پارس» ...
******
...
«من، این دو حرف نوشتم،
چنان که غیر ندانست
تو هم، ز روی کرامت،چنان بخوان که تو دانی
یکی ست ترکی و تازی، در این معامله حافظ!
حدیث عشق بیان کن،
به هر زبان که تو دانی.»*
...
*«حافظ شیراز»
...
سپاس.
سپاس.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر